maandag 29 februari 2016

2A Leesverslag Kapot

 

Inleiding

Ik heb gekozen om mijn leesverslag over Kapot te doen, omdat ik dit boek net gelezen had toen we de opdracht kregen een leesverslag te maken. Ook leek dit boek mij zeer geschikt. Kapot lijkt me zo geschikt, omdat het geschreven is door een zeer goede Nederlandse schrijfster, Carry Slee. Ik heb daarnaast heel veel plezier gehad bij het lezen van dit boek.
Ik ga in mijn leesverslag wat vertellen over de zakelijke gegevens van Kapot, zoals de naam van de uitgeverij en het jaar van uitgave. Verder staat er een samenvatting in mijn verslag, en mijn mening over dit boek. Bij het stuk mening vertel ik met drie beoordelingswoorden wat mijn mening van het boek is, ook staat daar wat ik het opvallendste fragment uit het boek vind. Na mijn mening volgen twee verwerkingsopdrachten; korte verwerkingsopdracht nummer 3 en lange verwerkingsopdracht nummer 7. Als laatste vermeld ik mijn bronnen.

 

Zakelijke gegevens

Titel: Kapot
Naam van de auteur: Carry Slee
Aantal bladzijden: 271
Naam van de uitgeverij: Overamstel
Plaats waar de uitgeverij gevestigd is: Amsterdam
Jaar van uitgave: 2015

 

Samenvatting

Julia en haar broer Thijs zitten samen in een band. Emma, de beste vriendin van Julia, is verliefd op Thijs. Binnenkort is er een schoolfeest op de school van Emma. De band die daar zou spelen heeft afgezegd en ‘Vuurwerk’, de band van Julia en Thijs mag er nu optreden. Iedereen is zenuwachtig…

Ondertussen is er bij Julia en Thijs thuis veel ruzie. Hun ouders zijn constant tegen elkaar aan het schreeuwen. Hun vader besluit een tijdje het huis uit te gaan. Hun ouders zijn er allebei van overtuigd dat zij gelijk hebben en dat de andere ouder de kinderen tegen hem/haar probeert op te zetten. Julia en Thijs krijgen hierdoor ook ruzie. Julia probeert haar boosheid over de situatie thuis in een liedje te verwerken. Ze laat de tekst lezen aan Thijs. Hij vindt het geweldig en zorgt dat er muziek bij komt.

Door de zenuwen over het optreden en de ruzies thuis voelt Julia zich ellendig. Wat er nog een schepje bovenop doet, is dat Emma en haar broer nu verkering hebben. Ze kijken totaal niet meer naar haar om en hebben alleen nog maar aandacht voor elkaar. En dan blijkt dat haar moeder niet naar het optreden op het schoolfeest is komen kijken, omdat ze zich zielig voelde. Julia was bang dat er iets met haar moeder was toen ze haar niet op het feest zag en is als een gek naar huis gefietst. En daar zat haar moeder voor de open haard met een fotoalbum. Ze was haar trouwfoto’s aan het verbranden. Julia is woedend, schreeuwt tegen haar moeder en vlucht het huis uit…  Op weg naar Astrid, een goede vriendin van haar moeder. Later blijkt dat Astrid de reden is dat haar vader weg is, zij is de gene met wie haar vader al een tijd een relatie heeft.

De vader van Thijs en Julia vermaakt zich prima op zijn eigen woonboot. Door hem wordt het definitief: hun ouders gaan scheiden. Een tijd lang woont Thijs bij zijn vader en gaat het niet goed tussen hem en Julia. Dit houden de twee familieleden niet lang vol en op het allerlaatste moment bij de scheiding maakt Thijs duidelijk dat hij weer bij zijn moeder en Julia gaat wonen.



 

Mening

Het boek kapot kwam voor mij heel realistisch over. Het gebeurt namelijk dagelijks dat ouders van mensen om je heen scheiden. Naar mijn mening reageren Julia en haar broer Thijs ook heel realistisch op de scheiding, ze worden boos op hun ouders, voelen zich alleen en zoeken hun vrienden vaak op.

Fragment:
''Waar blijft Thijs, denkt Julia als ze 's morgens beneden zit. Ze moet eigenlijk al weg, maar ze wacht op haar broer; dan komt ze maar te laat.
Eindelijk komt hij de kamer in. Hij grijpt een appel van de schaal en wil weggaan.
'Thijs,' zegt Julia. 'Nu papa definitief op de boot blijft wonen, wordt alles anders.' ''
(110)

Het einde van het boek vond ik heel verrassend, omdat ik niet had verwacht dat Thijs uiteindelijk toch nog voor zijn moeder zou kiezen. Het was wel in een positieve zin verrassend, want hierdoor wonen Julia en Thijs weer bij elkaar. Ik had echt niet aan zien komen dat hij toch nog voor Julia en moeder zou kiezen.

Fragment:
'' Hij mist Julia, net als Julia hem. Zij is de enige die hij nog kan vertrouwen.
'Zeg het maar?' dringt de rechter aan.
Thijs kijkt naar Julia en dan spreekt hij het uit:' Ik ga weer bij mijn moeder wonen.' ''
(96)


De reacties van Thijs en Julia op hun kinderachtige ouders kon ik me goed voorstellen. Bijvoorbeeld dat Julia heel erg schrok toen haar moeder niet naar haar optreden kwam. Dat zou ik, denk ik, zelf ook doen. Alle momenten dat Julia en Thijs boos worden vind ik volstrekt logisch.

Fragment:
''Julia trekt wit weg. Ze kan het niet geloven.
'Je wilde niet met papa in dezelfde ruimte zijn? En daarvoor laat je mij in de steek? Ik heb alles voor jou gedaan. Ik heb papa gezegd dat ik niet meega naar Londen. Hoe dacht je dat het voor mij was?  En jij laat mij doodleuk stikken.' ''
(106)


 Opvallendste fragment

Het opvallendste fragment vond ik de pagina waarin Julia heel boos werd op haar moeder. Een deel van dit fragment staat hierboven, ik zal hierna het hele fragment tonen. Ik vind deze pagina zo indrukwekkend, omdat je hier merkt hoe kinderachtig de ouders van Julia en Thijs eigenlijk zijn. Eindelijk vertelt Julia wat haar al een tijd dwarszit en waar je ook als lezer heel erg mee zit.

''De auto van Julia's moeder staat voor de deur en binnen brandt licht. Julia springt van haar fiets en maakt de deur open.
'Mam!' Haar moeder zit voor de open haard. Gelukkig.
'Mam, waar was je?' Dan ziet ze waar haar moeder mee bezig is. Ze verscheurt de trouwfoto's en gooit ze in het vuur.
'Wat doe je?' Vraagt Julia. 'Waarom was je er niet?'
'Sorry schat.' Moeder veegt haar tranen af. 'Ik wilde mijn rode jurk aantrekken, maar ik kon het niet.'
'Wat kon je niet?'
Moeder rukt nog een foto uit het album en smijt hem in de vlammen.
'Ik kon het niet opbrengen om met je vader in één ruimte te zijn.'
Julia trekt wit weg. Ze kan het niet geloven.
'Je wilde niet met papa in dezelfde ruimte zijn? En daarvoor laat je mij in de steek? Ik heb alles voor jou gedaan. Ik heb papa gezegd dat ik niet meega naar Londen. Hoe dacht je dat het voor mij was?  En jij laat mij doodleuk stikken.'
'Julia, sorry,' snikt moeder. 'Ik waardeer het heel erg dat je niet met papa...'
'Hou op met je sorry!' schreeuwt Julia. Ze heeft zin om de hele kamer in elkaar te trappen.''

(pagina 190)

 

Verwerkingsopdrachten

Korte verwerkingsopdracht  nummer 7

Reclameposter:

 


 
 

Lange verwerkingsopdracht nummer 3

Voorpagina:

 

Achterkant:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 









Bronvermelding

Ik heb een deel van mijn samenvatting zelf geschreven, het andere deel komt van de volgende site:
http://www.ikvindlezenleuk.nl/2015/09/carry-slee-kapot/

 

maandag 22 februari 2016

De weeffout in onze sterren

Inleiding
Ik heb de keuze voor dit boek gemaakt, omdat ik veel goede verhalen over het boek en ook de film heb gehoord. Het zouden erg mooi en pakkend boek zijn. Toen zag ik het in de winkel liggen en leek het mij een goede keuze voor mijn boekverslag. 
In mijn boekverslag komen aanbod: de zakelijke gegevens van 'de weeffout in onze sterren', een samenvatting, mijn mening over dit boek, een korte verwerkingsopdracht 9, een lange verwerkingsopdracht 12 en als laatste een bronvermelding over alle bronnen die ik heb gebruikt.

Zakelijke gegevens
Titel: een weeffout in onze sterren
Oorspronkelijke titel: the fault in our stars
Auteur: John Green
Vertaler: Nan Lenders
Pagina's: 258
Uitgeverij: Lemniscaat
Plaats waar de uitgeverij gevestigd is: Rotterdam
Jaar van uitgave: 2012

Korte verwerkingsopdracht: 12
Lange verwerkingsopdracht: 9

Samenvatting
 Hazel Grace Lancaster is een zestienjarige tiener uit Indianapolis. Ze heeft schildklierkanker die naar haar longen is uitgezaaid. Ze gaat met tegenzin naar de kanker-praatgroep in haar moeders opdracht. Tijdens deze bijeenkomsten ontmoet ze Augustus Waters, die door botkanker zijn been verloren heeft. Augustus gaat naar de bijeenkomsten om hun gemeenschappelijke vriend Isaac te steunen, die door kanker zijn laatste oog aan het verliezen is. De twee raken gelijk aan elkaar gehecht en Augustus nodigt Hazel thuis uit waar ze een film kijken en hun ervaringen bespreken. Voordat ze naar huis gaan spreken ze af elkaars favoriete boek te lezen. Augustus leest het favoriete boek van Hazel, een vorstelijke beproeving, een verhaal over een meisje dat kanker heeft gekregen. Nadat Augustus het boek uit heeft, is hij gefrustreerd dat het boek eindigt zonder een conclusie. Hazel vertelt over de mysterieuze auteur van het boek, Peter van Houten, die zich heeft teruggetrokken in Amsterdam na het uitbrengen van het boek.

Een week later, onthult Augustus aan Hazel dat hij van Houtens assistente heeft opgespoord, Lidewij. Dankzij haar is het gelukt om e-mail correspondentie met Van Houten te starten. Hazel stuurt Van Houten vragen met betrekking tot het einde van het boek, en het lot van de moeder van de hoofdrolspeelster. Van Houten beantwoord deze e-mails uiteindelijk met de boodschap dat hij alleen persoonlijk antwoorden kan geven. Hazel stelt de reis voor aan haar moeder, maar ze wijst het af omdat de reis te duur is en door haar medische beperkingen. Later, tijdens een picknick, verrast Augustus Hazel met tickets naar Amsterdam, gekregen via een liefdadigheidsorganisatie. Ze is super blij. Ze zoekt Augustus’ ex-vriendin op die is overleden aan een hersentumor. Ze snapt ineens dat ze Augustus enorm pijn zal doen wanneer ze zal overlijden.

Hazel heeft het moeilijk met haar liefde voor Augustus en haar lot. Ze moet naar de intensive care. Haar ouders en dokters twijfelen of ze wel aar Amsterdam mag. Uiteindelijk mag ze toch naar Amsterdam, hoewel haar moeder mee reist.

Wanneer Hazel en Augustus ontmoeten ze Van Houten eindelijk, maar zijn geschokt dat ze geen geweldige schrijver ontmoeten, maar een dronkaard. Hij beledigt Hazels kanker en wil het einde van het boek niet vertellen. Augustus en Hazel vertrekken boos en teleurgesteld.

Samen met Lidewij, bezoeken Hazel en Augustus het Anne Frank huis. Hazel kan dankzij haar longen maar moeilijk de vele trappen op klimmen die naar de zolder leiden.

Ze keren terug naar het hotel. De volgende dag bekent Augustus dat hij een scan heeft laten maken die liet zien dat zijn kanker was teruggekeerd. 

Ze gaan terug naar Indianapolis, eenmaal daar gaat de gezondheid van Augustus snel achteruit. Hij komt voor enkele dagen op de intensive care terecht. Tijdens zijn laatste dagen nodigt hij Isaac en Hazel uit voor zijn voor begrafenis. Hazel en Isaac houden lofredes. Augustus sterft acht dagen later.

Op de begrafenis van Augustus is Hazel geschokt om Van Houten daar te zien. Hij legt uit dat Augustus en hij sinds het bezoek in Amsterdam bleven schrijven en dat Augustus had geëist dat Van Houten naar zijn begrafenis moest komen om goed te maken dat hij hun reis heeft bedorven. Van Houten probeert het goed te maken door het lot van de moeder te vertellen, mar Hazel hoeft Hettie te horen.

Een paar dagen later vertelt Isaac dat Augustus misschien iets voor haar heeft geschreven. Ze probeert het te vinden maar ze komt er achter dat hij de pagina’s naar Van Houten heeft gestuurd. Augustus wilde er voor zorgen dat er een mooie lofrede voor Hazel werd geschreven. Lidewij stuurt ze naar Hazel. Veder staan er nog een aantal ontroerende dingen in de brief over Hazel

Mening

Ik vond het boek erg realistisch, niks in het boek zou niet echt gebeurd kunnen zijn. Het komt dagelijks voor een meisje van 16 met kanker. Of een meisje van 16 met een vriendje. Het is allemaal zo echt.

Fragment 1:

"Aan het einde van de winter van het jaar dat ik zestien was, besloot mijn moeder dat ik depressief was, waarschijnlijk omdat ik zelden het huis nog uitging, behoorlijk wat tijd in bed doorbracht, steeds weer hetzelfde boek las, onregelmatig at en in mijn overvloedige vrije tijd nogal veel nadacht over de dood.
In alle brochures en websites en zo over kanker wordt depressiviteit altijd als bijwerking van kanker genoemd."
(111)

Ik vind het boek ook heel droevig, want eigenlijk gaan alle mensen met kanker dood. Hazel en Augustus zijn heel erg lang ziek, dat vind ik best wel droevig, als je niet lang ziek bent maar gewoon dood gaat vind ik dat minder droevig dan wanneer je heel lang ziek bent. Ook is Augustus op een gegeven moment zo ziek dat hij zichzelf helemaal onderkotst dat vind ik een van de droevigste stukken.

Fragment 2:

"Er stonden maar twee auto's op de parkeerplaats. Ik stopte naast de zijne. Ik opende het portier. Het licht in de auto ging aan. Augustus zat op de bestuurdersstoel, helemaal onder de kots, met zijn handen tegen zijn buik gedrukt op de plek waar de sonde zat. 'Hi' mompelde hij."
(125)

Ik vind het boek ook heel ontroerend, de dood van Augustus bijvoorbeeld vond ik erg verdrietig. Het grijpt me heel erg aan een boek over twee jonge kinderen met kanker, omdat het toch niet altijd zo dicht in je omgeving is en het ook echt kan gebeuren.

Fragment 3:

"Augustus Waters Stier acht dagen later na zijn pre-begrafenis, op de IC van het Memorial, toen de kanker, die van hem was gemaakt, uiteindelijk zijn hart, dat ook van hem was gemaakt, deed stoppen. Zijn vader en moeder en zussen waren erbij. Zijn moeder belde me op halfvier 's nachts. Ik wist natuurlijk dat het eraan zat te komen. Ik had zijn vader gesproken voordat ik naar bed ging en die had gezegd:'het zou vannacht weleens kunnen gebeuren.' Maar toch, toen ik toen ik mijn telefoon van het nachtkastje graaide en zag dat het Moeder van Gus was, stortte ik helemaal in.'
(153)

Opvallendste fragment:

Mijn opvallendste fragment is het fragment dat Augustus en Hazel in Amsterdam allebei voor het eerst champagne drinken, ze vinden het allebei heerlijk. Ik heb voor dit fragment gekozen omdat ze hier allebei heel blij zijn en heel vrolijk. Ik heb dit stuk met beel plezier gelezen, de rest van het boek natuurlijk ook, maar hier zijn ze allebei zo ultiem gelukkig. Ze denken allebei niet meer aan hun kanker.

"Oke' zei hij.
'Oke' zei ik, en we klonken. Ik nam een slokje. De piepkleine bubbeltjes smolten in mijn mond en stegen naar mijn hoofd. Zoet. Knisperend. Zalig. 'Dit is heerlijk,' zei ik. 'Ik heb nog nooit champagne gedronken.'
Een atletische kelner met golvend blind haar kwam naar ons tafeltje. Hij was misschien nog wel langer dan augustus. 'Weet u,' vroeg hij met een verrukkelijk accent, 'wat Dom Pérignon zei toen hij de champagne had uitgevonden?'
'Nee?' Zei ik.
'Hij riep naar zijn medemonikken: "kom snel; ik proef de sterren." Welkom in Amsterdam. Wilt u de menukaart zien of geeft u de voorkeur aan onze chef?
Ik keek naar Augustus en hij naar mij. 'De keuze van de chef klinkt heerlijk, maar Hazel is vegetariër.' Dat had augustus precies één keer gehoord, op de dag dat we elkaar hadden leren kennen.

Bladzijde 134


Korte verwerkingsopdracht 

John Green, gaat Hazel gelijk dood na het einde van het boek?

Ik wil deze vraag graag stellen, omdat haar dood niet in het boek staat. Wel wordt er in het boek veel vertelt over een ander boek waar een meisje aan het eind dood gaat. Dat boek stopt ook in het niets. Het lijkt mij dus logisch dat Hazel dood is, maar gaat ze gelijk dood of niet?


Heeft u het boek 'Een vorstelijke beproeving' zelf bedacht?

Ik ben benieuwd naar het antwoord op deze vraag, omdat het hele boek over 'Een vorstelijke beproeving gaat.' Ik vraag me af of dit het lievelingsboek van John Green is, stel dat het echt bestaat of waarom hij het boek er anders zo vaak in noemt. 


Is de Hollandse tulpenman een oplichter, of weet u dit niet?

Dit is een vraag van Hazel aan Peter van Houten waar ze geen antwoord op krijgt. Ik ben heel benieuwd naar het antwoord, want als het een oplichter is, is de moeder van het hoofdpersoon van 'Een vorstelijke beproeving' verlief op een oplichter. En gaat ze waarschijnlijk bij een oplichter wonen.


Wat heeft u de aanleiding gegeven om dit boek te gaan schrijven?

In het boek wordt er vertelt over een boek net een gelijkmatig onderwerp, deze schrijver heeft voor dit onderwerp gekozen omdat zijn dochter kanker had. Het boek 'Achtste groepers huilen niet' ook met een gelijk stof onderwerp gaat hierover, omdat Jaques Friens een leerling in de klas had met kanker. Ik ben benieuwd of John Green een familielid heeft met kanker, iemand in zijn buurt omdat hij dit boek gewoon heeft geschreven omdat hij het interessant vond.


Waarom speelt dit boek zich voorheen deel af in Amsterdam?


Het is een Amerikaanse schrijver en het boek speelt zich af in Amerika. Wat zoeken ze dan in Amsterdam? Waarom is het niet gewoon in een andere stad in Amerika. Heeft de schrijver van het boek in Amsterdam gewoond? Ik ben hier heel nieuwsgierig naar, omdat ik niet begrijp wat iemand uit zo'n groot land met zoveel grote steden in zo'n klein land zoekt.

Lange verwerkingsopdracht 

Moeder van Hazel


Hazel zat bij de praatgroep, ik was erg blij dat ze dit deed voor mij. De praatgroep was een groep van kinderen die kanker hadden die iedere week bijeen kwamen om minder depressief te worden of gewoon voor de gezelligheid. Ik kon in die tijd aan mijn studie werken en zij kon, misschien, nieuwe vrienden maken. Aan begin heeft ze het er volgens mij best naar haar zin gehad, maar toen ze er eenmaal een maand of twee bij zat, had ze er een enorme hekel aan gekregen. Ze had er één vriend: Isaac. Ze sprak nooit met hem af of iets, maar zover ik weethet waren wel gewoon vrienden. Na voor Hazel een tijd van komen en niet komen nam Isaac een vriend mee: Augustus Waters. Augustus en Hazel zagen elkaar volgens mij wel zitten. Ze gingen gelijk die middag nog film kijken. Augustus is heel belangrijk geweest voor Hazel, ze hebben een lange tijd heel veel leuke dingen gedaan. 
Toen Hazel naar Amsterdam ging wisten ik en mijn man al een tijdje dat het heel slecht ging met Augustus. Hij was te ziek om te gaan, maar deed het voor Hazel. Het is een goede keus geweest voor hem, want hij heeft daar nog de tijd van zijn leven gehad met Hazel. Ik weet niet of hij als hij hier was gebleven nig wel langer had geleefd. Wij dachten dat Hazel het heel zwaar zou hebben, maar op het Anne Frank museum na is het heel goed gegaan. Ik ben zo blij dat ik haar heb laten gaan. Op een ding na, dit heeft haar groot verdriet gedaan: De bezoeking met Peter van Houten, waar de hele reis om ging. Het was een enorme sukkel. Hij heeft beledigende opmerkingen gemaakt naar Gazel en Augustus. Wat hij zei heeft ze me nooit vertelt. Ik weet wel dat Hazel hem na die ontmoeting nooit meer heeft willen ontmoeten.
Een korte tijd later ging Augustus Waters dood, hij was nog zo jong. Hazel was er kapot van. Wekenlang ging ze iedere dag bij hem langs, en toen,plotseling, was hij dood. Hij was heel lang heel ziek geweest. Hazel had een mooie grafrede geschreven, maar eenmaal op de begrafenis zelf was ze helemaal in tranen en dood moe. Ze heeft haar rede wel gehouden, maar toen we naar de begraafplaats gingen was ze zo moe dat ze naar huis wilde. We zijn natuurlijk niet gegaan. Het is sindsdien lang bergafwaarts gegaan, en niet lang na de dood van Augustus stierf ook Hazel.
Hazel had nog steeds geen antwoord op haar vragen aan Peter van Houten, maar die hoefde ze ook niet meer. Ze was zo boos op Peter van Houten. Hij was nog op de begrafenis van Augustus gekomen voor haar, maar Hazel kon hem niet meer uitstaan.
Na de dood van Augustus kwam Hazel er achter dat Augustus iets voor haar geschreven zou moeten hebben. Ze heeft dagenlang gezocht, ze moest en zou het vinden. Uiteindelijk na een week vol zoeken, kreeg Hazel bericht van de vader van Augustus: hij hand een notitieboekje gevonden waar pagina's uit waren gescheurd. Hazel kon het nergens vinden, maar opeen gegeven moment dacht ze dat het misschien wel bij Peter van Houten zou kunnen zijn. Daar was het. Augustus had op de paar blaadjes een brief naar Peter van Houten geschreven. In de brief vroeg Augustus aan Peter of Peter een rede wilde houden op de begrafenis van Hazel. Hazel vond dit heel lief van hem, ze werd nog verdrietiger, want eigenlijk wilde ze helemaal niet dat Peter van Houten kwam, maar dat hij het voor haar had gevraagd vond ze geweldig. 
Op de begrafenis van Hazel heeft Peter van Houten, op aanbeveling van Augustus, gepreekt. Het was een mooie preek. Wij waren heel blij dat Peter van Houten toch is gekomen ondanks dat Gazel het eerst niet wilde. De hele begrafenis was mooi, er ontbraken alleen twee mensen: Hazel en Augustus. Verder waren er veel mensen gekomen die haar kenden. Ook haar dokter, die tot mijn grootste verbazing nog een van de verdrietigste mensen was. Zij zal dit toch wel vaker meemaken?
Ongeveer een jaar na de dood van Hazel schreef Peter van Houten ons een mail: zijn wereld was veranderd door Hazel, en hij wilde een vervolg op Een vorstelijke beproeving gaan schrijven. 

Ik heb een aantal dingen over de dood van Hazel zelf bedacht. Dit leek mij mooier, omdat het anders zo niet af was. Haar moeder vertelt, lijkt mij, als ze terug blikt op het verhaal de dood van haar dochter er ook bij.

Bronvermelding

Samenvatting: http://educatie-en-school.infonu.nl/samenvattingen/140634-the-fault-in-our-stars-john-green-samenvatting.html bewerkt